Ο διαγωνισμός ελαφρού τραγουδιού της Eurovision δεν ήταν πάντα το πανηγυράκι που έχει καταντήσει στις μέρες μας! Ξεκίνησε το 1956 και μέχρι το 1977 (κατά την ταπεινή μου άποψη) ανέδειξε κάποια πολύ όμορφα τραγούδια, που άντεξαν στον χρόνο.
Το 1958 η Ιταλία πήρε μέρος στον διαγωνισμό με τον Domenico Modugno και το τραγούδι Nel blu di pinto di blu (Volare). Το τραγούδι πήρε την 2η θέση και οι Ιταλοί αποφάσισαν να μην ξαναπάρουν μέρος στον διαγωνισμό και να φτιάξουν το δικό τους φεστιβάλ του Σαν-Ρέμο! Το επιχείρημα τους;" αν ΑΥΤΟ το τραγούδι δεν αξίζει 1η θέση, τότε ο διαγωνισμός δεν έχει καμία μουσική εγκυρότητα"!!! Ακραίος εθνικισμός θα έλεγε κανείς! 'Ομως οι δεκάδες επανεκτελέσεις του συγκεκριμένου τραγουδιού από καταξιωμένους καλλιτέχνες, το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα, 51 χρόνια μετά, ακούγεται παντού και ότι πολλοί μουσικοκριτικοί το έχουν αναγνωρίσει ως το κορυφαίο τραγούδι που πήρε ποτέ μέρος στον διαγωνισμό, ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ την ακραία αντίδραση των Ιταλών και με κάνει να θαυμάζω το μουσικό τους κριτήριο!!!
ΤΟ VOLARE ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΗ (1958)
Ακολουθούν δυο καταπληκτικά τραγούδια (1973- Αν Μαρί Νταβίντ και 1965- Φράνς Γκάλ) που αποδεικνύουν (πάντα κατά την γνώμη μου) ότι ακόμη και σε έναν τέτοιου είδους διαγωνισμό, μπορούν να αναδειχτούν υπέροχες μελωδίες που αντέχουν στον χρόνο!!!
(Δυστυχώς το δεύτερο βιντεάκι δεν έχει την εκτέλεση στον διαγωνισμό καθώς στο you tube απαγορεύεται η αντιγραφή του!)
1 σχόλιο:
Συγχαρητήρια!!! Πολύ μας αρέσει η συζήτηση περί Εurovision και περί μουσικής. Εμείς πάντως δεν είδαμε το διαγωνισμό και δεν ξέρουμε ποιος πήρε την πρώτη θέση. Μάθαμε μόνο για τον καταποντισμό του "Σάκη".
Και επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι
"τα παιδιά μαθαίνουν αυτό που ζουν" (βλ. το πασίγνωστο ποίημα της Dorothy Law Nolte" και το σχετικό βιβλίο της), νομίζω πως τα καλύτερα αντισώματα αποκτώνται με τέτοιου είδους πρακατικές αποχής ή σιωπηρής απόρριψης.
Δημοσίευση σχολίου