Η ΦΑΛΑΓΓΑ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Επανέρχομαι στο θέμα της φάλαγγας για να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, όπως ήδη το έχω κάνει και μέσα στην τάξη.
Καταρχήν: δεν μου αρέσει ο πόλεμος και δεν πιστεύω ότι η Ιστορία γράφεται μόνο στα πεδία των μαχών.

Η εμμονή μου, από την περασμένη χρονιά, στην πολεμική τέχνη κάθε ιστορικής περιόδου γίνεται για τους λόγους που θα εξηγήσω παρακάτω:





α) Δεν θέλω τα παιδιά της τάξης μου να έχουν για το παρελθόν την ανιστόρητη αντίληψη και αισθητική του Χόλιγουντ! Αντίθετα θέλω, βασισμένα στις γνώσεις τους, να μπορούν να ασκούν κριτική σε κάθε προσπάθεια διαστρέβλωσης της Ιστορίας και να καταλάβουν ότι είναι λάθος αντίληψη η "προβολή του παρόντος στο παρελθόν"! Η Ιστορία δεν είναι "καλοί-κακοί, κλέφτες-αστυνόμοι".



β) Ήδη στο μάθημα δώσαμε βαρύτητα στο ότι η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, που πρώτοι οι Έλληνες δημιούργησαν, έφερε αυτή την εξέλιξη (δημιουργία της φάλαγγας) στην στρατιωτική τακτική!

Στην φάλαγγα κάθε οπλίτης είναι απολύτως ισότιμος με όλους τους συμπολεμιστές του! Με την χρήση του "όπλου", ο καθένας προστατεύεται από τον προηγούμενο και προστατεύει τον επόμενο πολεμιστή. Με την φάλαγγα τερματίζεται για τους Έλληνες η έννοια του ΗΡΩΑ, (πχ. Αχιλλέας) που κατατροπώνει τους εχθρούς.

Ένας μαθητής ρώτησε στην τάξη:"γιατί οι αντίπαλοι των Ελλήνων (πχ.Πέρσες) δεν αντέγραψαν την στρογγυλή ασπίδα, ώστε να πολεμούν κι αυτοί σε φάλαγγα;"

Η απάντηση είναι απλούστατη: Δεν είχαν δημοκρατία!!! Ο μονάρχης-αρχηγός πολεμούσε στο κέντρο της παράταξης του, προστατευμένος από τις πιο επίλεκτες δυνάμεις του και οι υπόλοιποι στρατιώτες του -συνήθως βίαια στρατολογημένοι-έπαιζαν δευτερεύοντα ρόλο και η ζωή τους είχε μηδενική αξία!




γ) Κατανοώντας τα παραπάνω, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι οι τρομερές στρατιωτικές επιτυχίες των Ελλήνων (Μαραθώνας-Πλαταιές, ακόμη και η ήττα στις Θερμοπύλες, η τρομερή επέλαση του Φιλίππου, οι νίκες του Αλεξάνδρου), πάντοτε με λιγότερες αριθμητικά δυνάμεις, δεν οφείλονται σε κάποιο "ηρωικό γονίδιο" των Ελλήνων ή σε άλλου είδους "ερμηνείες" (οι Ελληνες απόγονοι εξωγήινων, η Αργώ διαστημόπλοιο κλπ) που βλέπουν συχνά το φως της δημοσιότητας, αλλά σ' αυτήν την πανέξυπνη στρατιωτική τακτική που η Δημοκρατία δημιούργησε!

Ας μην ξεχνάμε ότι μόνο στα ομηρικά έπη συναντάμε ΗΡΩΕΣ, δηλ. άτομα με ειδικές πολεμικές ικανότητες. Από την δημιουργία της φάλαγγας και μετά έχουμε πλήρεις περιγραφές των μαχών, που μας αναφέρουν όλες τις λεπτομέρειες, αλλά δεν αναφέρουν κανέναν που να ξεχώρισε από τους υπόλοιπους οπλίτες-πολίτες. Ακόμη κι ο Λεωνίδας έμεινε στην Ιστορία για τις ηρωικές αποφάσεις του κι όχι γιατί πολέμησε καλύτερα από τους υπόλοιπους Σπαρτιάτες!

Τέλος, ένα παιχνίδι της γλώσσας μας που πάντοτε με προβλημάτιζε: με την εφεύρεση της στρογγυλής ασπίδας (όπλον) και την δημιουργία της φάλαγγας, ο στρατιώτης που μετέχει σ' αυτήν ονομάζεται οπλίτης. Είναι ο ένστολος πολίτης της δημοκρατίας. Για προσέξτε! ΟΠ-λίτης ΠΟ-λίτης !!!